Twee Testamenten?

In de theologie wordt het Oude Testament zo genoemd omdat het een oude bedeling betreft, of het oude convenant. Het Nieuwe Testament is dus het nieuwe convenant.

Het OT is tussen mensen en de God van het Oude Testament, het Nieuwe Testament is tussen mensen en God-de-zooon die men in Nederland Jezus noemt. Het Nieuwe Testament wordt gezien als beginnend bij de gospels. Matheus, Markus en zo.

Maar dit is allemaal fout. Het is niet bijbels, maar traditie en theologie. En het is geen waarheid, dus is het een leugen.

De bedoeling van de leugen is om te christenen in de waan te brengen dat ze geen waarde meer hoeven hechten aan het gehoorzamen van de geboden van YHWH Elohiym.

Scheuring

Wanneer we met de term “Nieuwe Testament” het nieuwe verbond bedoelen, dan treedt dit in werking direct na de dood van Y’hoshua. De voorhang in de tempel scheurt, en iedereen schijnt het erover eens, dat hiermee het oude verbond wordt verscheurd en een nieuw verbond wordt ingeluid.

Maar indien het nieuwe verbond begint met de dood van Y’hoshua, dan betekent dat natuurlijk dat het oude verbond nog geldig is ten tijde dat Y’hoshua geboren wordt, en opgroeit, en zijn brood verdient als timmerman in Nazareth, en wonderen doet op aarde, en rondgaat om te leren. Indien het nieuwe verbond begint met de dood van Y’hoshua, dan is alles vóór de dood van Y’hoshua nog onder het oude verbond.

Waarom maakt onze bijbel dan niet dezelfde scheiding tussen het Oude Testament en Nieuwe Testament?

Alle vier evangeliën houden op bij de dood en opstanding van Christus. De vier evangeliën behoren dus tot het oude verbond en in de bijbel horen ze daarom bij het Oude Testament. Het NT zou pas moeten beginnen bij de Handelingen der Apostelen.

Het Oude Testament is dikker dan we denken en het Nieuwe Testament is dunner. In het Oude Testament spreken YHWH Elohiym en Y’hoshua haMashiach, in het Nieuwe Testament spreken voor een belangrijk deel Paulus en Lukas, die beiden nooit persoonlijk contact hadden met Y’hoshua.

Joods versus Christen

De bijbelvertaler David Stern, een messiaanse Jood, heeft net als veel anderen de bijbel vertaald. En net als die anderen had ook David Stern met zijn vertaling de bedoeling om een bepaalde boodschap uit te dragen. Dat wil zeggen dat ook David Stern de originele manuscripten vertaalde in het belang van zijn specifieke vooroordelen. Het verschil tussen David Stern en de meeste andere vertalers van de bijbel is echter dat David Stern er ronduit voor uit kwam, dat hij bij zijn vertaalwerk gemotiveerd was bepaalde termen en bepaalde passages op een zeer specifieke manier te vertalen. De meeste andere bijbel vertalers zijn schijnheiligen, die hun mond vol hebben over ‘het eren van God’ en ‘de leiding van God’s Geest,’ en dergelijke vrome praatjes, maar die in werkelijkheid net zo vooringenomen en bevooroordeeld waren (en zijn) als David Stern.

Enfin, de bedoeling van David Stern was om het anti-Joodse karakter van veel bestaande vertalingen te corrigeren. Hij wilde aantonen dat de bijbel een door en door Joods boek is, geschreven door Joden en voor Joden.

Terzijde: zijn motivatie berust natuurlijk op klinklare onzin, want de apostelen waren geen Joden. Net zomin als Abraham, Isaak en Jacob. Ook Mosheh was geen Jood, en Jozua niet en Job niet en Jona niet. En Noach niet en Samuel niet. Het woord Jood komt van Yehuda, en de Joden zijn de afstammelingen van het Huis van Juda, en dat zijn slechts twee van de twaalf stammen. Maar de Joden hebben uitermate effectief propaganda gemaakt voor de Joodse zaak, en tegenwoordig gelooft bijvoorbeeld bijna iedereen dat de huidige Staat Israel het thuisland is van het bijbelse Joodse volk.

Een van de dingen die David Stern gedaan heeft met zijn vertaling, is de scheiding tussen Oude en Nieuwe Testament opheffen. Zijn Complete Jewish Bible is dus één geheel, dat weliswaar in ‘boeken’ is ingedeeld, en hoofdstukken, maar niet in een deel 1, Oude Testament, en deel 2, Nieuwe Testament, zoals alle andere bijbelvertalingen sinds de middeleeuwen hanteren.

Werkelijk Nieuwe Verbond

De bijbel heeft het over een nieuw verbond dat met de dood van Y’hoshua begint. Dit vinden we in een schrijven van waarschijnlijk Paulus aan de Hebreeërs.

Jer 31:31* Zie de dagen komen, spreekt de Heer, dat ik met het huis Israel en het huis Juda een nieuw verbond sluit: Heb 8:8* Voor genen toch is het een berisping wanneer Hij zegt: Zie, de dagen komen, spreekt de Heer, dat Ik met het huis Israel en het huis Juda een nieuw verbond sluit, Heb 8:13* Wanneer Hij zo van een nieuw verbond spreekt, heeft Hij het eerste voor verouderd verklaard, en iets dat verouderd en afgeleefd is staat op het punt te verdwijnen. Heb 9:15* Daarom is hij de middelaar van een nieuw verbond; opdat, nu iemand gestorven is tot verzoening van de overtredingen onder het eerste verbond begaan, zij die geroepen zijn de vervulling van de belofte der eeuwige erfenis zouden verkrijgen. Heb 12:24* tot Jezus, den middelaar van een nieuw verbond en het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan dat van Abel.

Ik begrijp hier de logica niet van. De schrijver van deze Hebreeën brief noemt het oude verbond verouderd, afgeleefd en op het punt van verdwijnen. Okay, maar waarom is het dan nodig dat er een middelaar is van een nieuw verbond, als het oude toch verdwijnt? Als het oude verbond sowieso verdwijnt, geldt dan niet dat het nieuwe verbond automatisch in werking treedt, ook zonder middelaar? En als het nieuwe verbond niet automatisch van kracht wordt, dus een middelaar nodig heeft, waarom kan die middelaar dan niet optreden ter handhaving van het oude verbond? Was het oude verbond zo slecht dan? Is het nieuwe verbond zoveel beter?

En waarom moet iemand sterven ter verzoening van overtredingen? Verschillende daden zijn gekwalificeerd als overtredingen op grond van bepalingen in het oude verbond, maar wanneer dat oude verbond er niet meer is, dan gelden ook de bepalingen van dat oude verbond niet meer en dus is er dan geen sprake meer van overtreding onder het oude verbond.

Tenslotte, als onder het oude verbond bloed gesprenkeld moet worden ter vergeving van zonden, en dat oude verbond is er niet meer, waarom moet er dan nog steeds bloed gesprenkeld worden? Of is het nieuwe verbond gewoon in wezen een voortzetting van het oude verbond?

Oude verbond versus nieuwe verbond

Het nieuwe verbond wordt door Paulus en door de theologie vrijwel altijd uitgelegd als een vervanging van het oude verbond, gebaseerd op de vergeving van zonden door het bloed van Y’hoshua.

Paulus en de theologie hebben daarbij een tegenstelling gecreëerd tussen geboden en vrijheid. Het oude verbond staat voor de wet, de geboden, en het nieuwe verbond staat voor de vrijheid in de christus, de wet heeft afgedaan, de geboden gelden niet meer.

Dit is volgens mij volkomen en totaal verkeerd.

YHWH zelf praat over het oude verbond dat hij met Moshe maakte, waarbij hij de geboden op stenen tafelen schreef. Bij het nieuwe verbond, zegt hij zelf, schrijft hij de geboden in de harten van de mensen. Het verschil tussen oud en nieuw is niet de-geboden-gelden-nog versus de-geboden-hebben-afgedaan, maar het verschil is tussen geboden-geschreven-op-stenen-tabletten versus geboden-geschreven-in-de-harten.

De geboden bestaat nog steeds onder het nieuwe verbond! Anders gezegd, iedere predikant die preekt dat de geboden niet meer gelden, bewijst daarmee volgens mijn dat YHWH die geboden niet in diens hart heeft geschreven! De dominee die roept dat de geboden hebben afgedaan, getuigt van zichzelf dat hij een hart heeft waarin geen geboden te vinden zijn.

Openbaring 22

De leer van een dichotomie tussen het oude testament (met geboden) en het nieuwe testament (de geboden zijn ‘vervuld’ en opgeheven) wordt op diverse plaatsen in de bijbel tegengesproken. En dat komt de theologen uiteraard niet gelegen, reden waarom ze zo’n getuigenis wegvertalen en wegverklaren.

Zalig zijn zij, die Zijn geboden doen, opdat hun macht zij aan den boom des levens, en zij door de poorten mogen ingaan in de stad. Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet. Ik, Jezus, heb Mijn engel gezonden om ulieden deze dingen te getuigen in de Gemeenten. Ik ben de Wortel en het geslacht Davids, de blinkende Morgenster. — Openbaring 22:14-16 - Statenvertaling

Deze passage bewijst dat de geboden ook na de dood en opstanding van Y’hoshua nog steeds gelden. Oftewel, hij heeft door zijn dood de geboden niet opgeheven en zijn dood vormde dus niet de scheiding tussen een oud testament met geboden en een nieuw testament zonder geboden.

Lees maar, er staat dat er mensen zijn die de geboden houden met als doel (opdat) ze door de hemelse poort mogen gaan. Die mensen worden gezegend genoemd. Maar waarom zouden mensen de geboden onderhouden teneinde de van de boom des levens te kunnen eten als ze ook van die boom kunnen eten zonder de geboden te bewaren, zoals de kerk leert?

En waarom zou Y’hoshua vanuit de hemel zijn engel zenden naar Johannes met de opdracht om de gemeenten in te lichten over het belang van het houden van de geboden, als het eigenlijk toch niets uitmaakt?

Buiten de stad zijn de mensen die de leugen liefhebben. Daar omvat natuurlijk ook de leugen dat de geboden zouden hebben afgedaan. Dit is het vooruitzicht voor iedereen die zich vasthoudt aan de valse leer dat Y’hoshua de wet zou hebben opgeheven.

Men heeft een achterlijke vertaling bedacht van gewaden wassen als toelatingseis. Iedereen die zijn kleren wast mag de stad binnen en eten van de boom des levens. Beweren theologen,

Kleren wassen is ook een gebod

En waar ook nog eens niemand bij stilstaat, is dat de opdracht om kleren te wassen ook een gebod is. Was je kleren anders mag je de stad niet binnen. Indien de geboden zouden zijn afgeschaft, dan had het gebod om je kleren te wassen ook moeten zijn afgeschaft. Dan had er moeten staan in Openbaring dat iedereen de stad binnen mag.

Maar dat staat er niet. Je moet je kleren wassen. Je mag niet liegen. En moordenaars mogen de stad niet in dus je mag zelfs niet eens een moord plegen.

Moord

Hé, is dat niet raar? Gij zult niet moorden, was dat niet heel vroeger ook al een gebod? Even kijken, ja, warempel, in de tien geboden staat ook dat je niet mag moorden.

Dus Jezus is gestorven ter vergeving van zonden en door zijn dood is het oude verbond (de wet) ongedaan gemaakt, en iedereen die in Jezus gelooft wordt gered en mag het koninkrijk binnen, want daar geldt een andere toelatingseis, namelijk dat je je kleren wast, en als je in Jezus gelooft dan zijn je zonden vergeven en dat is symbolisch voor je kleren wassen, of andersom, maar toch mag je nog steeds geen mensen vermoorden, dus blijkbaar geldt in ieder geval dat gebod van de tien geboden nog steeds.

Overspel

In Openbaring 22:15 lezen we ook dat hoereerders de stad niet in mogen. Wat staat er in het Grieks? ‘pornos is het woord dat de Statenvertaling door hoereerder vertaald heeft. Maar het Griekse ‘pornos is veel breder dan alleen hoerenloper. ‘pornos is “een man die zich aan onwettige sexuele omgang overgeeft, bedrijver van ontucht, overspeler.”

Hé, en wat staat er in Exodus 3:14? Gij zult geen overspel doen?

Verdraaid nog aan toe, dachten we dat we van de tien geboden af waren, en nou blijkt dat er al twee van die tien letterlijk genoemd worden in Openbaring.

Ja, christenen, jullie dachten eindelijk van de geboden af te zijn, nietwaar? En al die valse leiders van het christendom, met hun duizenden boeken en hun tienduizenden preken, allemaal gericht op het valse sprookje dat Jezus gekomen is ter vergeving van zonden en het afschaffen van de wet, en iedereen die het gelooft mag straks de vruchten van de boom plukken.

Er er klopt helemaal niks van! Ieder die de leugens van de theologen gelooft, mag straks de stad niet binnen. Samen met de theologen zelf, waarvan Y’hoshua tijdens zijn leven op aarde ook al had gezegd dat ze het Koninkrijk niet binnen zullen komen. De theologen liegen en de christenen hebben die leugens lief, en daarom blijft het hele spul buiten.

Waar staat dat

En mocht je nog niet overtuigd zijn, dan heb ik nog een laatste vraag aangaande dit thema.

We hebben gezien dat in ieder geval het gebod om niet te moorden expliciet genoemd wordt in Exodus (de tien geboden) en in Openbaring (moordenaars mogen de stad niet in).

Welnu, al zou je het niet me me eens zijn wat betreft die andere geboden, al zou je werkelijk denken dat de wet is afgeschaft door de dood en opstanding van Y’hoshua, zoals onvoorstelbaar veel christenen geloven, waar staat dan in de bijbel dat nadat Y’hoshua de wet heeft afgeschaft, hij daarbij een uitzondering maakte voor wat betreft het zesde gebod?

De Jezus van de Christenen heeft de wet afgeschaft, leren de kerken en omarmen de christenen. Maar op de laatste bladzijde van de bijbel lezen we dat moordenaars nog steeds niet welkom zijn in de hemel. Oftewel, het zesde gebod geldt nog.

Dus waar staat dat? Staat er ergens in de bijbel dat Jezus 9 van de 10 geboden heeft afgeschaft door zijn dood en opstanding? Of staat er dat Jezus alle geboden heeft afgeschaft toen hij de wet vervulde (afschafte)? Maar wie heeft dan het zesde gebod weer in kracht gezet? En wanneer is dat gebeurd? En waar staat dat dan?

De leugen

Dit staat er in Openbaring 22 vers 14 (Statenvertaling)

Zalig zijn zij, die Zijn geboden doen, opdat hun macht zij aan den boom des levens, en zij door de poorten mogen ingaan in de stad.

Dit heeft de kerk ervan gemaakt (Leidse vertaling)

Zalig wie hun kleren wassen om te kunnen beschikken over de levensbomen en door de poorten de stad binnen te gaan.

De kerk liegt hier en de christenen geloven die leugen. Dit staat in Openbaring 22:15 (willekeurig welke vertaling)

Maar buiten zullen zijn … en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet.

Een iegelijk die de leugen doet, dat zijn de theologen die beweren dat Jezus de wet heeft afgeschat. Een iegelijk die de leugen liefheeft, dat zijn de christenen die vasthouden aan de leugen dat zij niet meer onder de wet vallen.

En zoals al eerder opgemerkt: het hele spul moet straks buiten blijven.

❧