In dit land wordt op radio en televisie 24 uur per dag onzin uitgekraamd, maar omdat ik het allemaal niet kan volgen, gaat het overgrote deel langs me heen. Het lijkt weliswaar het ene oor in te gaan, maar het komt niet het andere oor uit omdat het niet werkelijk is binnen gekomen. Dat is een zegen in deze tijd. Ik kan het iedereen van harte aanraden, om te gaan wonen in een land waar je de taal net genoeg beheerst om te kunnen leven, maar niet goed genoeg om te weten wat er allemaal voor narigheid speelt in politiek en samenleving.
Voor velen lijkt dit misschien onmogelijk, maar ik heb ontdekt dat ik me dus (bijna) niet erger aan liegende politici. Ik weet namelijk niet wat ze zeggen. Ik weet natuurlijk wel dat ze liegen, want op een paar na liegen alle politici vanaf het moment dat ze hun mond open doen, maar ik weet werkelijk niet welke leugen ze nu weer rondbazuinen. En zolang ik niet weet wat een politicus zegt, kan ik me niet aan diens woorden ergeren.
Zo waan ik me regelmatig een klein beetje terug in mijn jeugdjaren, toen ik ook geen idee had van politiek. En dan nog met een plaat van Boudewijn de Groot op de draaitafel, en hup, ik ben even enkele uren veilig in mijn cocoon van onwetendheid.
Sommige mensen nemen drugs om de werkelijkheid te ontvluchten, en anderen worden dronken, maar ik woon in een ander land en luister naar Testament en Verdronken Vlinder van Boudewijn de Groot.
❧